 |
| Προσθήκη λεζάντας |
Σύμφωνα με τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας για να χαρακτηριστεί μία έκταση ως Δασική θα πρέπει να έχει χαρακτηριστεί ως δάσος τουλάχιστον σε μία από τις δύο περιόδους που εξετάζονται κατά τη σύνταξη των Δασικών Χαρτών ή να έχει χαρακτηρισθεί με τελεσίδικη πράξη χαρακτηρισμού ως «Δασική» ή τέλος να έχει κηρυχτεί ως αναδασωτέα, με απόφαση της Δασικής Υπηρεσίας της περιοχής.
Το πρόβλημα είναι διττό. Πρώτον το οικονομικό και δεύτερον και πολύ πιο σημαντικό το τεχνικό θέμα και ο παράλογα μικρός χρόνος που προβλέπουν για τις ενστάσεις. Αποτέλεσμα -αν δεν γίνουν άμεσα ενεργειες- να χαθούν πολλές περιουσίες κυρίως ορεινών περιοχών
Ιδαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί από τον αγρότη η βαρύτητα της διαδικασίας, μιας και μετά την κύρωση του χάρτη, δεν θα μπορεί να πουλήσει την έκταση του, ούτε να την μεταβιβάσει ακόμα και στα παιδιά του, και εφόσον ο ΟΠΕΚΕΠΕ ενημερώσει του χάρτες του και εντάξει τις δασικες εκτάσεις που απεικονίζονται στον Δασικο Χάρτη ώς μη επιλέξιμες, θα χάσει και την επιδότηση του γιατί πλεόν το αγροτεμάχιο του θα θεωρείται δασική έκταση. Επίσης τον Ιανουάριο του 2018 που ξεκινά το κτηματολόγιο, το Ελληνικό Δημόσιο θα το δηλώσει σαν δική του ιδιοκτησία και αυτός που το κατέχει θα πρέπει να αποδείξει με χρονοβόρες πολυετής δικαστικές διαδικασίες οτι είναι ο πραγματικός ιδιοκτήτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου